تحلیلی از نمایشگاه نوزدهم/حسرت هایی که
ماند،گام هایی که برداشته نشد
حاضران در نمایشگاه هم چندان دل خوشی از حضور نداشتند به گونه ای که تنها گپی با
برخی از فعالان می توانست نارضایتی را از کلام شان نشان دهد. از میان فعالانی که
مخاطب قرار گرفتند تنها یک شرکت از حضور در نمایشگاه ابراز رضایت کرد و مابقی جز
گلایه چیزی به دست خبرنگاران ندادند.
به گزارش آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران به نقل از اخبار چاپ نمایشگاه نوزدهم
چاپ و بسته بندی تهران در حالی به پایان رسید که مشکلات
آن همچنان فعالان دو حوزه اساسی چاپ وبسته بندی را نگران خود گذاشت و بار خود را
بست تا نمایشگاهی دیگر و سالی تازه.
نوزدهمین نمایشگاه بین المللی چاپ وبسته بندی تهران در زمانی برپا شد که زمان
برپایی آن همچنان مورد شکایت و گلایه مندی فعالان بود.
دراین دوره که در کنار همه مشکلات داخلی با بی مهری فعالان بین المللی هم روبرو شد
تنها فعالانی از چند کشور و به گفته برگزار کنندگان 10 کشور و از همه بیشتر فعالان
ترک حضور یافتند.
درنمایشگاه امسال علاوه بر همه مشکلات ضعف اطلاع رسانی هم مزید بر علت شد و در تمام
مدت برپایی نمایشگاه، به جز مراسم آغازین، رسانه ها خبر یا گزارشی از این نمایشگاه
منتشر نکردند.
البته ضعف اطلاع رسانی در کنار ضعف مدیریت کلی نمایشگاه معنا می یابد، آنجا که جز
قائم مقام اجرایی وزیر صنعت و معدن و تجارت و سرپرست معاونت امور فرهنگی وزیر ارشاد
و رییس کمیسیون صنایع مجلس در مراسم آغاز به کار و یکی از معاونان وزیر صنعت، معدن
و تجارت در ایام برپایی، مسئولی از بخش دولتی در این نمایشگاه حضور نیافت.
حتی سرپرست دفتر امور چاپ که حالا پس از 2 سال مدیر کل شده هم از حضور در نمایشگاهی
که به شکل مستقیم در حوزه فعالیتی وی است، جز در مراسم آغازین حضور نیافت تا این
مهر تایید بر همه حرف ها بخورد که صنعت چاپ برای مسئولان و متولیان نه تنها جایگاهی
ندارد که اهمیتی هم ندارد.
حضور نیافتن شرکت های بزرگ و مهمی که در سال های گذشته در این نمایشگاه حضور داشتند
در این دوره به خوبی خود را نشان می داد، به گونه ای که بسیاری از فعالان در
گفتگوهای خود این امر را زنگ هشداری جدی برای این صنعت تلقی می کردند.
حتی فعالان بخش بسته بندی که در سال های اخیر حضور خوبی در این نمایشگاه داشتند از
حضور خود کاستند تا این زنگ را جدی تر به صدا در آورند که خطر حالا دیگر به شکلی
جدی در کمین صنعت چاپ نشسته و منتظر است تا ضربه هایی جدی بر پیکره صنعت بزند.
حاضران در نمایشگاه هم چندان دل خوشی از حضور نداشتند به گونه ای که تنها گپی با
برخی از فعالان می توانست نارضایتی را از کلام شان نشان دهد. از میان فعالانی که
مخاطب قرار گرفتند تنها یک شرکت از حضور در نمایشگاه ابراز رضایت کرد و مابقی جز
گلایه چیزی به دست خبرنگاران ندادند.
صد البته خبرنگاران حوزه های چاپ خبرگزاری های عمومی هم نسبت به سال های گذشته
عنایت کمتری به این نمایشگاه داشتند، به گونه ای که جز خبر گشایش نمایشگاه و مراسم
آغازین مطلبی منتشر نشد. این امر از آن جهت اهمیت دارد که نگاه مدیران دولتی بویژه
مدیران رده های میانی و بالا به این رسانه هاست تا سایت ها و نشریات تخصصی حوزه های
چاپ وبسته بندی و نگاه این رسانه ها می توانست به اهمیت این موضوع در نگاه این
مدیران بیفزاید.
این نمایشگاه با همه مشکلات به پایان رسید و طومار نمایشگاهی صنعت چاپ وبسته بندی
در سال 91 بسته شد ، اما به نظر می رسد خود متولیان صنعت هم در گره کار خویش مانده
اند و حرکتی که برای شکستن این فضا و بیرون آمدن از پیله بی توجهی لازم است از سوی
متولیان بخش صنعتی و صنفی انجام شود هم وجود ندارد.
به نظر می رسد که لازم است خود فعالان هم حرکت هایی هرچند اندک و کوچک انجام دهند و
تمام چشم امیدشان را به دست های مدیران ندوزند و در درون صنوف برنامه ریزی هایی
برای تحقق اهداف انجام دهند تا در سال آینده شاهد نمایشگاهی بهتر ومطلوب تر باشیم.
www.papna.ir